Actueel
Voor mijn lieve Liesbeth 02.09.1920 - 20.01.2014
Uitgesproken bij haar begrafenis op Sint Barbara (zie voor Ten Slotte uit het Parool link onderaan)
Pleidooi voor een kastanje
Al meer dan achttien jaar mocht ik mijn blik
op een immense groene weelde laten rusten
En in de winterkou je zwarte takken in de rouw
de eksters die hun jongen in jouw lover kusten
Mijn liefste boom, mijn inspiratie in het stadse grauw
mijn tuin, mijn bos, mijn redding, al mijn buitenlusten
’t is juli en je blad'ren, aangevreten, bruin en flauw
Ziek door een mot. Moet ik nu in jouw eind berusten?
Wat kan ik doen, stom achter mijn bureau gezeten
Hoe kan ik jou behoeden voor de ondergang
Mijn mooie boom, het liefste uitzicht van mijn leven
Al jaren zit ik bij jou op de eerste rang
Ik wil je terug, en alles wil ik geven
Voor nog wat ringen in je stam, nog eeuwenlang.
PH (8-8-2003)