Actueel

Socioloog Karlijn Roex in beeld. Zij haalde met haar boek In verwarde staat vorig jaar de landelijke pers.

(...) Ergens in 1999 belandde ik in een journalistenpanel over beeldvorming en stigma, tijdens de vrolijke gekkenmanifestatie ‘Gestoord Beeld’ in Amsterdam.

Alle zalen van de Melkweg liepen vol met ggz-activisten uit het (buiten) land en hun aanhangers. Ik herinner mij nog dat ik me ongemakkelijk voelde. Goed verborgen in het hart van de vakpers, had ik weleens over mijn persoonlijke ervaring met psychiatrie gepubliceerd, maar ik profileerde mij – nog – niet als activist.

Mijn dubbele positie als journalist/activist was in die Melkweg dus niet voor iedereen zichtbaar.

Het journalistenpanel werd hard aangevallen op de stigmatiserende berichtgeving in de media. Hoe goed kon ik mij in die kritiek vinden. De arrogantie van de macht maakt journalisten vaak blind, zo’n zelfde soort arrogantie zag ik in de psychiatrie. Mijn collega’s en ik verweerden ons gemakshalve door te wijzen op de geslotenheid van de medische ggz-instellingen.

Ziektelabel

Ruim 20 jaar later doet het betoog van Wouter Kusters tijdens de Denk Multiloog, mij hieraan terugdenken. Ook hij wijst op de geslotenheid die de psychiatrische taal en diagnostiek teweegbrengen. Kusters: ‘Mijn terugkerende punt is dat de medische term ‘psychose’ heel beperkend is. Je wordt gesplitst in een gezond en een ziek deel. Mensen komen vervolgens in psychiatrische netwerken terecht en de inhoud van de psychose komt niet meer aan bod.’

De samenleving en de media, zegt hij, versterken het beeld van mensen met een medisch biologische afwijking. Een afwijkende groep met een bepaalde ziekte. ‘Maar met zo’n ziektelabel verdwijnt de positieve betekenis die waanzin ook heeft.'

'Terwijl juist de waanzin beelden, krachten, of visioenen voortbrengt die we als samenleving hard nodig hebben. In de verbeelding, in spiritueel en in filosofisch opzicht.'

Stigma

'De ongekende denkbeelden uit een psychose kunnen ons mogelijk zelfs helpen bij de ecologische transformatie die de wereld nu – noodgedwongen – doormaakt,’ aldus Wouter Kusters.

De filosoof onderbouwde zijn visie uitgebreid in het prijswinnende boek ‘De filosofie van de waanzin’ (2014), dat werd vertaald naar het Engels en het Chinees. Kusters neemt ook een duidelijk standpunt in als het over stigmabestrijding gaat. (...)

Lees verder in hoofstuk 1 over de 'Denkmultiloog', die wij vlak voor de zomer hielden, door een klik op de pijl hieronder.

Eerst nog even de inleiding lezen? Klik dan op: https://schrijfwerklauriergracht.nl/bloggum/archive_202010